سلول های فتوولتائیک به چهار کلاس اصلی طبقه بندی می شوند که به این دسته بندی ها نسل می گویند.
سلول های خورشیدی نسل دو به عنوان سلولهای خورشیدی لایه نازک نامیده میشوند، زیرا در مقایسه با سلولهای مبتنی بر سیلیکون کریستالی، از لایههای مواد نیمهرسانا با ضخامت چند میکرومتر ساخته شدهاند. ترکیبی از مواد و فرآیندهای ساخت با هزینه کمتر که به تولیدکنندگان پنل های خورشیدی ساخته شده از این نوع فناوری اجازه می دهد تا پنل های خورشیدی را با هزینه بسیار پایین تولید و به فروش برسانند. اساساً سه نوع سلول خورشیدی در این دسته در نظر گرفته میشوند، سیلیکون آمورف و دو نوع که از مواد غیرسیلیکونی به نامهای تلورید کادمیوم (CdTe) و مس ایندیم گالیوم دیزلنید (CIGS) ساخته شدهاند. سلولهای خورشیدی فتوولتائیک نسل دوم که تمرکز اصلی را بر حداقلسازی هزینه دارند، با استفاده از فناوریهای لایه نازک با کاهش کمیت مواد و همچنین بهبود کیفیت آن میتوان به این مهم دست یافت. این اصلاح بر اساس موادی است که نتایج خوبی در توسعه نسل اول نشان دادند و به a-Si، c-Si، CdTe و مس ایندیم گالیوم سلنید (CIGS) گسترش یافتند.
فاکتورهای سودمند سلول های خورشیدی نسل دو در زیر ذکر شده است
- به دلیل استفاده کمتر از مواد و ضخامت تا چند میکرون، ارزان تر هستند.
- دارای حداکثر ضریب جذب هستند.
- می توان برای فرآیندهای خلاء و غیر خلاء استفاده کرد.
- این پیشرفت تکنولوژیکی می تواند مراحل تولید را با اجازه دادن به ادغام مستقیم به ماژول های ولتاژ بالا کاهش دهد.
با این حال، برخی از اشکالات هنوز وجود دارد و در زیر ذکر شده است:
- سلول های خورشیدی نسل دوم کارایی کمتری دارند، زیرا تنها 20 درصد راندمان برای CIGS گزارش شده است
- دارای یک پدیده تخریب سریع از طریق نور القایی است که کاربردهای آن در فضای باز را محدود می کند.
- در دسترس بودن مواد خام نیز ممکن است یک عامل محدود کننده در برخی فناوری ها باشد.
منبع:
www.intechopen.com
www.solar-facts-and-advice.com